Bezeten van vroeger

Er wordt veel geklaagd over het verlies van historisch besef. Maar het verledenis actueler dan ooit tevoren. Geschiedenis wordt door steeds meer mensen beleefd als erfgoed en ook voor politici en beleidsmakers krijgt cultureel erfgoed een steeds bredere en actuelere betekenis. Naast de topstukken van de internationale musea hebben ook landschappen, stadsgezichten, monumenten, literatuur, bodemvondsten en zelfs liederen of het uit de beerput opgegraven afval van vroegere generaties daarin een plaats gekregen. Erfgoedstudies raken daarom aan kunst- en cultuurgeschiedenis, archeologie, sociologie, etnologie, museologie, en sociale geografie en planologie. In deze bundel komen drie belangrijke aspecten van erfgoedstudies aan de orde: de afbakening van de nationale identiteit en de relatie met een Europese identiteit, de historische context, en de productie en consumptie van erfgoederen. Daarbij moet men dan evenzeer denken aan kunstwerken, monumentale bouwwerken, historische binnensteden en buitenplaatsen als aan volkskunst, regionale bouwstijlen, themaparken en immaterieel erfgoed. Wat moeten musea vastleggen van de vaderlandse geschiedenis en koloniale cultuur? Wat behoort tot de literaire canon? Welke stadsbeelden en landschapsbeelden moeten we bewaren of reconstrueren? Wat is de relatie tussen cultureel erfgoed en cultuurtoerisme?