Heksen

Een heks. We weten allemaal hoe ze eruit ziet: een kromme, oude vrouw met haakneus en wratten in haar gezicht. Ze loopt met een stok of vliegt op een bezem, een zwarte kat in de buurt. We kennen haar uit de sprookjes van Hans en Grietje, Paulus de Boskabouter en Harry Potter. Het geloof in hen is zo oud als de wereld. In de 16de en 17de eeuw werden ze in West-Europa in verband gebracht met duivels, beschuldigd van kwade magische praktijken, het ziek maken of zelfs doden van mensen en dieren, of het veroorzaken van noodweer, waardoor oogsten vernietigd werden.
In dit boekje wordt het verhaal verteld van die grote heksenvervolgingen, waarbij honderden vrouwen het leven lieten. Zij begonnen na 1486, toen twee dominicaner inquisiteurs hun Heksenhamer publiceerden. Daarin staat beschreven wat heksen zijn, hoe men ze herkend en hoe ze gestraft moeten worden. Ofschoon de meeste heksenjagers geleerden waren, lieten zij zich toch beïnvloeden door deze en soortgelijke boeken, waarvan er helaas vele werden gedrukt. Gelukkig kon men, met name in de Nederlanden, al vroeg verstandige geluiden horen. Hier waren ook, in tegenstelling tot de rest van Europa, nauwelijks heksenprocessen.
Het blijft een raadsel, waarom zo velen zo lang deze waandenkbeelden bleven koesteren.