Kapitalisme en schizofrenie 1 anti oedipus

'Anti-Oedipus' is het eerste deel van Deleuzes en Guattari's politiek-filosofische hoofdwerk in twee delen 'Kapitalisme en Schizofrenie'. Dertig jaar na zijn verschijnen heeft het nog niets van zijn politieke en filosofische betekenis verloren, integendeel: in tijden van globaal kapitaal, algemene verrechtsing en woekerend neo-obscurantisme lijkt het actueler en dringender dan ooit. Het boek behoort tot de grote filosofische werken uit de korte twintigste eeuw en slaagt er op een indrukwekkende manier in de fundamentele politieke en subjectieve problemen van zijn tijd - en de onze - te synthetiseren. Tal van vooraanstaande hedendaagse denkers, onder wie Peter Sloterdijk, Antonio Negri, Alain Badiou en Slavoj Zizek hebben er zich door laten inspireren, maar het boek bracht ook een heroriëntering van de menswetenschappen teweeg (het beïnvloedde sterk de cultural, queer en feminist studies), had een fundamentele invloed in het socio-artistieke veld en creëerde nieuwe vluchtlijnen voor een postmoderne subjectiviteit, in de mate dat 'anti-oedipaal zijn voor velen een levensstijl is geworden, een wijze van denken en leven' (Michel Foucault).

In 'Anti-Oedipus' worden onder meer de volgende thema's behandeld: De kritiek van de burgerlijke politieke filosofie (contracttheorie, politiek transcendentiedenken, functie van de Staat). De vernieuwing van de kritiek van de politieke economie. De vraag naar het functioneren van 'groepen' of 'gemeenschappen', naar andere vormen van politieke organisatie en militantisme, en het creëren van micropolitieke vluchtlijnen (waaraan vandaag Antonio Negri's concept van de Multitude/Menigte en de zich voortdurend vernieuwende vormen van andersglobalisme in hoge mate schatplichtig blijven). De zoektocht naar een 'materialistische psychiatrie' en een herformulering van het onbewuste (geen oedipaal theater, maar een fabriekje) en in samenhang daarmee de doorgedreven 'zelfkritiek' van de freudiaanse en lacaniaanse theorieën en de formuler